Na Faial wybraliśmy się w ostatnim dniu maja. W porcie w Horcie wypożyczyliśmy auto, przepłynięcie promem wraz z autem okazało się bowiem mniej opłacalnym rozwiązaniem. Zwiedzanie Faial rozpoczęliśmy od Horty – portu, który często odwiedzają wypływający na Atlantyk żeglarze. Zawitaliśmy do Café Sport, istniejącej już niemal 100 lat tawerny, w której niegdyś marynarze pozostawiali korespondencję dla swoich rodzin. Znaleźliśmy w niej polskie akcenty. W porcie podziwialiśmy stworzone przez żeglarzy malunki oraz zacumowane żaglowce.
Następnie udaliśmy się na zachód wyspy, na Przylądek Capelinhos, który powstał na skutek trwającej 13 miesięcy (od września 1957 r.) aktywności wulkanicznej. W wyniku działalności podwodnego wulkanu opodal Faial powstała mała wyspa z kraterem, która następnie połączyła się z Faial przesmykiem, zwiększając tym samym powierzchnię wyspy o ponad 2 km². Stany Zjednoczone przyjęły wówczas ok. 1500 uchodźców uciekających z Azorów.
Ostatnim miejscem, które odwiedziliśmy na Faial była kaldera, czyli zagłębienie w szczytowej części wulkanu, które znajduje się w centralnej części wyspy. Spacer wokół krateru zajął nam prawie 3 godziny (obwód krateru ma prawie 7 km).
Oczywiście nie zwiedziliśmy całej wyspy (zabrakło nam m.in. czasu na plażowanie). Jednak możemy stwierdzić, że odczuwanie związku wyspy z wulkanami jest niemal permanentne 🙂
Trasę wędrówki wokół kaldery przedstawiamy poniżej: