Pierwsza majówka 2016 r. – rowerowo: Zittau – Forst

Pierwszy z dwóch długich weekendów w maju 2016 r. postanowiliśmy spędzić na rowerach. I to w towarzystwie Basi oraz Piotrka. Po niezbyt burzliwej dyskusji na cel wyprawy wybraliśmy trasę rowerową wiodącą wzdłuż Nysy Łużyckiej, której fragment zwiedziliśmy w sierpniu 2015 r.

Był to pierwszy nasz wyjazd z sakwami rowerowymi, bez bazy wypadowej, z noclegami oddalonymi od siebie o kilkadziesiąt kilometrów. Zaplanowana trasa wiodła z Gródka nad Nysą (Hrádek nad Nisou – Czechy) do Forst (Niemcy). Przemieszczenie się z jednej miejscowości do drugiej miało być tylko połową sukcesu. Trzeba było jeszcze jakoś wrócić do domów. Opracowaliśmy następujący plan:

• jedziemy samochodami (z rowerami) do Forst, gdzie zostawiamy auta,
• z rowerami wsiadamy do pociągu w Forst, który wiezie nas do Żytawy (Zittau – Niemcy),
• z Zittau jedziemy rowerami (ok. 9 km) do Hrádka nad Nisou (Czechy), gdzie mamy pierwszy nocleg – “Penzion La Campagna”,
• kolejnego dnia jedziemy rowerami (ok. 50 km) do Zgorzelca (Polska), gdzie śpimy drugą noc – “Hotelik nad Nysą”,
• następnie ruszamy do Przewozu (Polska), na trzeci – sprawdzony już nocleg – Bikehostel – ok. 45 km,
• ostatniego dnia dojeżdżamy do Forst (ok. 65 km), gdzie pakujemy rowery do samochodów i wracamy do domów na zasłużony odpoczynek.

I właściwie plan udało się zrealizować: pozostawione na parkingu pod jednym z marketów w Forst auta nie zostały odholowane, zarezerwowane wcześniej noclegi okazały się dobrym wyborem, trasa była przyjemna i na nasze siły. Jedynym mankamentem okazał się przejazd z Forst do Zittau. Choć na stronach internetowych Deutsche Bahn widniała informacja o połączeniu bezpośrednim i możliwości przewozu rowerów, to w Cottbus musieliśmy się przesiąść do pełnego już pociągu, do którego wejście z rowerami stanowiło wyzwanie. Następnie, w Hagenwerder okazało się, że pociąg, którym podróżujemy ma tak duże opóźnienie, że jeśli zaraz nie zawróci do Cottbus, by pojechać z kolejnym kursem do Zittau, to ten kolejny kurs też będzie opóźniony. Kolejowa logika nakazała opróżnienie pociągu z podróżnych w Hagenwerder i powrót do Cottbus. Podróżni zaś zmuszeni byli do oczekiwania na kolejny pociąg z Cottbus do Zittau. Tym sposobem, zamiast podróży jednym pociągiem trwającej ok. 3 godzin, podróżowaliśmy trzema różnymi składami przez ok. 4 godziny. Stwierdziliśmy, że nasze PKP nie jest jednak takie złe 🙂

Na szczęście wyprawa obfitowała w tak wiele dobrych wrażeń, że wspomnienie podróży kolejowej zostało zupełnie przyćmione.

Gdy w pociągu z Cottbus już się rozluźniło i mogliśmy usiąść – zabarykadowaliśmy Basię 🙂

Grunt, to skuteczne zabezpieczenie rowerów przed upadkiem.

Myśleliśmy, że najgorsze już za nami (że nie będzie kolejnej przesiadki) i chyba stąd to zadowolenie.

W drodze z Zittau do Hrádka nad Nisou widzieliśmy przygotowania do obchodów nocy Walpurgi.

Przezorny zawsze ubezpieczony. Lepiej mieć na podorędziu wozy strażackie, gdy zamierza się podpalić stos pod czarownicą.

W drodze na pierwszy nocleg.

Trójstyk granic Polski, Niemiec i Czech – początek drugiego dnia “zmagań”.

Widoki podziwiane ze ścieżki rowerowej.

Na postoju.

Asfaltowa ścieżka wiedzie przyjemnymi okolicami. Raz przez las …

… innym razem przez Klasztor Sankt Marienthal koło Ostritz.

A przy klasztorze, nad rzeką znajduje się elektrownia wodna. Na zdjęciu widoczna przepławka dla ryb.

Klasztor cysterek obejmuje znaczny obszar, pięknie utrzymany i dostępny (w znacznej mierze) dla turystów, w tym licznych rowerzystów.

W 2010 r. poziom wody w trakcie powodzi był niewiele niższy niż Piotrek.

Okoliczności przyrody się zmieniają…

… i zbliżamy się do kolejnego noclegu.

Widok z Görlitz na Zgorzelec. Po prawej stronie widoczny jest hotel, w którym spaliśmy.

Kościół Świętych Piotra i Pawła w Görlitz.

Na moście między Zgorzelcem a Görlitz.

Wieczorne zwiedzanie Görlitz.

Wieże kościoła Świętych Piotra i Pawła w majowym kwieciu.

Zgorzelec nocą.

W hotelu rowery mieszkały z nami, a śniadania były podawane do pokoju.

Kogo boli miejsce, w którym siodełko dotyka ciała – niech założy coś na głowę 🙂

Park Przygody (Kulturinsel Einsiedel) zapewnia rozrywkę dla najmłodszych.

I nie tylko 🙂 W poszukiwaniu Świętego Mikołaja…

Kto wdepnął w psią kupę, jeździ na końcu 🙁

Zakole Nysy Łużyckiej.

Odpoczynek.

Słup majowy tuż przy granicy z Polską.

Przed Przewozem.

Z nową energią ruszamy w kolejny dzień.

Jak pocisk 🙂

W Bad Muskau tradycja nakazuje zrobić co najmniej dwa zdjęcia. Jedno takie …

… a drugie takie 🙂

Zbliżamy się do końca.

A poniżej wykresy z poszczególnych dni rowerowania.

Dzień 0: Żytawa – Gródek nad Nysą:

Dzień 1: Gródek nad Nysą – Zgorzelec

Dzień 2: Zgorzelec – Przewóz

Dzień 3: Przewóz – Forst (Lausitz)