W połowie sierpnia wybraliśmy się do miejscowości Przewóz, leżącej w województwie lubuskim, przy granicy z Niemcami. Zatrzymaliśmy się w Bike Hostelu, który – jak sama nazwa mówi – “specjalizuje” się w przyjmowaniu cyklistów. Nie jest to przypadek, gdyż zaraz za granicą państwa biegnie ścieżka rowerowa poprowadzona wzdłuż Nysy Łużyckiej i Odry, którą przemierzyć można całą zachodnią granicę naszego kraju (lub raczej wschodnią granicę Niemiec). Dla początkującej w tym sporcie Kasi obietnica wydzielonych, wyasfaltowanych i dobrze utrzymanych ścieżek rowerowych była nie lada zachętą. A właściciel bazy noclegowej w Przewozie okazał się skarbnicą wiedzy na temat godnych odwiedzenia atrakcji.
W piątek po przyjeździe na miejsce i po pysznej obiadokolacji wybraliśmy się na krótki (10km) rekonesans na południe niemieckiej ścieżki rowerowej. Od Bike Hostelu do granicy (mostu) jest ok. 500 m, zaś ścieżka rowerowa wiedzie przez położone zaraz po drugiej stronie rzeki Podrosche. Dojazd prowadzi rzadko uczęszczanymi drogami asfaltowymi (nie licząc bruku w samym Przewozie 🙂 ).
Piątkowa przejażdżka pozwoliła nam przekonać się, iż wiodąca wzdłuż Nysy Łużyckiej ścieżka rowerowa jest (w większości) odrębną od dróg samochodowych trasą, wyłożoną asfaltem, poprowadzoną wzdłuż rzeki, lasami lub polami. W miasteczkach ścieżka prowadzi drogami, ale są to drogi niezbyt oblegane przez auta:)
W sobotę, po obfitym śniadaniu, ruszyliśmy na północ ścieżki, w kierunku Krauschwitz. Zaobserwowaliśmy jeszcze jedną prawidłowość: wjeżdżając do każdej z niemieckich miejscowości byliśmy witani informacją o najbliższych noclegach, biergartenach (w których można nie tylko napić się radlera, lecz także co nieco przekąsić) i atrakcjach turystycznych lub rekreacyjnych (np. darmowy odkryty basen). Drogowskazy zaś informowały nas o odległości do najbliższych miejscowości. Takie dane znacznie podnosiły komfort podróżowania.
Zachwycając się krajobrazami i piękną pogodą dotarliśmy do Bad Muskau (Parku Mużakowskiego) – założonego w pierwszej połowie XIX w. krajobrazowego parku angielskiego, wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Park obejmuje ponad 700 ha, z których większa część położona jest w Polsce, choć to na terenie Niemiec znajduje centralna część parku, z głównymi budynkami.
Zwiedzanie parku zajęło nam dobrą “chwilę”. Analogicznie wyglądała sprawa odpoczynku po zwiedzaniu 🙂
W drodze powrotnej odwiedziliśmy położoną niedaleko Łęknicy (Polska) Geościeżkę Łuk Mużakowa. Pełna nazwa tej atrakcji turystycznej to ścieżka geoturystyczna dawna kopalnia Babina. W kopalni (podziemnej i odkrywkowej) wydobywano węgiel brunatny i iły ceramiczne. Geościeżka prowadzi przez obszar pokopalniany, na którym napotkać można m.in. zbiorniki kwaśnych wód kopalnianych. Bardzo nam się tam podobało.
W drodze do Przewozu dopadła nas burza. Do zadaszenia zabrakło nam niecałych 10 km 🙁 Choć przemoczeni, to bardzo zadowoleni, wróciliśmy do bazy wypadowej przejechawszy tego dnia nieco ponad 70km.
W niedzielę Kasia nie była zainteresowana jazdą na rowerze. W zasadzie wszystko, co wiązało się z siedzeniem na innej powierzchni, niż poduszka, nie interesowało Kasi w niedzielę 🙂 Zwiedziliśmy zatem Wieżę Głodową w Przewozie oraz Görlitz, przez które wróciliśmy do domu.
Obiecaliśmy sobie, że na ścieżkę rowerową wzdłuż Nysy Łużyckiej jeszcze wrócimy, bo warto.
Pingback: Pierwsza majówka 2016 r. – rowerowo: Zittau – Forst | blog kitków